گیفت کارت پرو

تصور کنید تنها هستید. جز دست خالی و لباس‌های تنتان چیزی همراه ندارید. در سرزمین عجیبی بیدار شدید که همه قصد دارند شما را بکشند. تنها هدف شما زنده ماندن است. اسلحه‌ها، مهمات و منابع را باید خودتان پیدا کنید. تنها هدف این است که شما آخرین فرد زنده مانده باشید. این مبارزه‌‌ی تا پای مرگ، بتل رویال است.

این روزها بازار بازی‌های سبک بتل رویال (Battle Royale) حسابی داغ است؛ به طوری که هر ناشری در صدد است تا شانسش را در این سبک محبوب امتحان کند، مگر بتواند در مارکت شلوغ این روزها جایگاهی نزدیک به بتل رویال‌های رایگان و محبوبی چون فورتنایت، پابجی و ایپکس لجندز پیدا کند. از آخرین نمونه‌های این تلاش می‌توان به بتل رویال با تم سای‌فای یوبی‌سافت (Ubisoft)، یعنی Hyper Scape اشاره کرد.

 

منبع: https://giftcard.im/app/category/Buy-Bucks-Fortnite

 

از کجا شروع شد؟

سبک بتل رویال، ژانر به نسبت نویی در دنیای ویدئو گیم است که در طی یک دهه گذشته توانسته به سبکی محبوب میان گیمرها بدل گردد. آن طور که گفته می‌شود، اولین بار در سال 2012 و به واسطه یکی از مادهای ماینکرفت به نام Hunger Games سبک بتل رویال وارد دنیای ویدئو گیم شد.

 

ماد مذکور خود الهام گرفته شده از یک فیلم ژاپنی به نام Battle Royale بوده است؛ این فیلم نیز برداشتی آزاد از کتابی به همین نام است که در سال 1999 و توسط تاکامی (Koushun Takami) منتشر شده است. این فیلم روایت دوره‌ای آخرالزمانی در ژاپن است که دولت به قصد کنترل رشد جمعیت، مسابقات سالانه‎‌ای تحت عنوان بتل رویال را برگزار می‌کند.

 

گروهی از دانش‌آموزان دبیرستانی به جزیره‌ای به وسعت 10 کیلومتر فرستاده می‌شوند. روی گردنشان قلاده‌ای مجهز به بمب قرار داده می‌شود که در صورت تخطی از قوانین بازی، منفجر خواهد شد. آن‌ها مجبورند با استفاده از هر ابزار و متریالی که در جزیره پیدا می‌کنند، یکدیگر را از بین ببرند؛ این روند مادامی که تنها یک نفر زنده بماند ادامه خواهد داشت. در نهایت این یک نفر می‌تواند جزیره را ترک کند.

 

بعدتر ما شاهد عرضه ماد مشابه‌ای به نام DayZ در سری Arma بودیم؛ محوبیت این ماد تا جایی پیش رفت که به عنوانی مستقل به نام H1Z1 تبدیل شد. کمی بعدتر استودیو کره‌ای Bluehole با ایده مشابه، اولین بتل رویال امروزی یعنی Player Unknown’s Battlegrounds (به اختصار PUBG) را برروی استیم منتشر کرد؛ در واقع PUBG اولین عنوانی بود که اکثر ما را با ژانر بتل رویال آشنا کرد.

 

بعد از کسب محبوبیت زیاد و استقبال بالای کاربران از PUBG، توسعه دهندگان بازی‌های ویدئویی به تقلید کورکورانه از این بازی، تلاش کردند نسخه‌های منحصر به فرد خودشان از سبک بتل رویال را ارائه دهند. این روند تا عرضه فورتنایت که تحولی بزرگ در این ژانر پدید آورد، چندان موفقیتی کسب نکرده بود؛ اما بتل رویال اپیک گیمز (Epic Games) همه چیز را عوض کرد.

 

در سال 2017 بازی‌ای معرفی شد که به واسطه بهینه بودن روی طیف گسترده‌تری از سخت افزار و دیوایس‌ها به راحتی اجرا می‌شد، به واسطه کیفیت و کمیت بالای سرورها تجربه بهتری برای هرنوع اتصال اینترنتی فراهم می‌آورد، گروه سنی جوان‌تر گیمرها را هدف قرار داده بود و مهم‌تر از همه، کاملا رایگان بود. این بازی fortnite battle royale بود.

 

فورتنایت بتل رویال که بعدها به فورتنایت (Fortnite) تغییر نام داد، در واقع نتیجه ایجاد تغییرات اساسی در بازی قدیمی اپیک گیمز یعنی، Fortnite: Save the World بود. آپدیت‌های متعدد، پشتیبانی بالا، برگزاری کمپین‌ها و رویدادهای مختلف و حتی برگزاری کنسرت خواننده‌هایی چون مارشملو (Marshmello) و تراویس اسکات (Travis Scott) توانست در کمتر از یک سال این بازی را از رقیب آن زمان خود یعنی PUBG جلو بی‌اندازد.

 

اما فورتنایت تازه آغازی بود بر این ژانر. طولی نکشید که بتل رویال‌های رایگان بدون هیچ نوآوری و صرفا به امید گرفتی سهمی ولو کوچک در مارکت شلوغ این روزها پخش شدند.

 

الان چه وضعیتی دارد؟

این روزها همه در یوتیوب با بتل رویال تولید محتوا می‌کنند، در سر تیتر اخبار هر مجله و رسانه مربوط به گیم حداقل یک یا دو رفرنس از این ژانر پیدا می‌شود و وقتی توییچ را باز کنیم نیز همه در حال استریم بتل رویال بازی، غالبا فورتنایت هستند. من یکی که به شخصه از این تکرار خسته شدم.

 

اما بتل رویال‌ها همچنان مثل قارچ در حال رشد کردن هستند. به طوری که اگر عبارت بتل رویال رایگان را سرچ کنید با تنی از گزینه مواجه می‌شوید؛ البته نه گزینه‌های حتی متوسط، بتل رویال‌های با کیفیت و رایگانی چون فورتنایت، ایپکس، کلاف دیوتی وارزون، هایپراسکیپ و…گزینه‌هایی هستند که با آن‌ها برخورد می‌کنیم.

 

این ژانر چنان محبوبیتی برای خود دست و پا کرده که سایر بازی‌ها نیز تلاش‌هایی در رابطه با گنجاندن این ژانر در بازی خود داشته‌اند؛ یکی از این تلاش‌ها وارزون CS:GO بود، که این روزها بین کاربران این بازی محبوبیت خاصی پیدا کرده است. اما ورود این ژانر صرفا به بازی‌هایی در همین سبک و سیاق محدود نمی‌شود. طی چندسال گذشته ما شاهد عجایبی چون Tetris 99 و Super Mario Bros در ژانر بتل رویال بوده‌ایم که از نظر من واقعا زیاده روی بود.

 

البته همه بازی‌های وارد شده در این ژانر سبک و سیاقی تکراری نداشته‌اند و کمی چاشنی خلاقیت و نوآوری توانسته عناوین باکیفیتی چون فال گایز (Fall Guys: Ultimate Knockout) را وارد این مارکت کند که این روزها عده زیادی را در همه گروه‌های سنی به خود سرگرم کرده است و توانسته فروش خود را تا مدت‌ها تضمین کند.

 

اما این روند اشباع شدن بازار بازی‌ها ویدئویی از عناوینی با سبک تکراری تا کی ادامه خواهد داشت؟ این روزها هر شرکت توسعه دهنده ویدئو گیمی در تلاش است که به یک بازی بتل رویال بسازد و یا حداقل به نحوی این ژانر را در محصول خود جا دهد. در واقع به نظر می‌رسد ناشران بازی‌های ویدئویی تنها سعی دارند یک محصول تکراری و بدون هیچ نوآوری را تنها در پوسته‌های رنگین و متفاوت به ما عرضه کنند تا بعد از محکم شدن جای پایشان با تکیه بر کازمتیک، لوت باکس و DLC کسب درآمد کنند.

 

چرا دیگر بس است؟

فکر می‌کنم همه ما حداقل در دوره‌ای عناوین با کیفیت بتل رویال را بازی کرده‌ایم و این بازی‌ها ما را برای مدتی طولانی به خود سرگرم کرده‌اند؛ احتمالا هنوز هم گهگاهی سر زدن به آن‌ها می‌تواند برایمان لذت بخش باشد، اما تمرکز یافتن یک جامعه صرفا در یک ژانر تکراری، فرصت نمود و بروز ایده‌ها و تجربه‌های جدید را از سازندگان و بازیکنان گرفته و بستری حاصل خیز برای رشد عناوین کم کیفیت و ناقص بتل رویالی می‌دهد که به تقلید کورکورانه از بازی‌ها پرطرفدار این سبک به وجود آمده‌اند.

 

در واقع هزینه‌ای که می‌توانست صرف خلق ایده‌ای نو در دنیای ویدئو گیم شود در حال خرج شدن بابت تولید عناوین کم کیفیت بتل رویالی است که بدون پشتوانه مالی و با برچسب رایگان وارد این ژانر اشباع شده، ‌می‌شوند. عناوینی که اکثرشان در این مارکت شلوغ، تبدیل به تبی زود گذر خواهند شد.

 

از طرفی دیگر تصور می‌کنم تجمع بیش از حد سازندگان در این ژانر ما را از غایت بازی کردن که تجربه کردن چیزهای نو، خلاقیت و دوری از کلیشه‌های تکراری بود، دور کرده است. در واقع توقع بازیکنان را به دریافت یک محصول تکراری در پوسته‌ای جدید تقلیل داده است. محصول تکراریی که باید زمانی طولانی را در لودینگ و منوی آن به قصد وارد شدن به بازی جدید بگذرانید تا لذت لحظه‌ای از مدت زمان کمی که تا مردن فاصله دارید دریافت کنید.

 

در نهایت پیدایش سبک بتل رویال و عرضه عناوین با کیفیت آن قطعا یکی از اتفاقات مهم نسل گذشته دنیای ویدئو گیم است. مسلما همه ما کم و بیش از این سبک و بازی‌هایش لذت برده و یا هنوز می‌بریم. با اینحال معتقدم زمان آن رسیده، پیش از آن که اشباع این سبک آسیب بیشتری به دنیای ویدئو گیم وارد کند، حداقل کمی از سرعت عرضه عناوینش کاسته شود.